કઈંનથી !


એકધારી જિંદગીમાં, ધાર જેવું કઈંનથી !
સ્વપ્ન છે,પણ સ્વપ્નના વિસ્તાર જેવું કઈંનથી

સાવ ખાલી હાથનો આ ખોખલો વૈભવ, સતત
બંધબેસે ક્યાં ? કશા આધાર જેવું કઈંનથી

યંત્રવત્ ચાલ્યા કરે છે શ્વાસમાં, હોવાપણું
થાક છે, પણ થાકના ઉપચાર જેવું કઈંનથી!

એજ રસ્તો, એ વળાંકો, એજ હું, ને આ બધું
કોઇના અસ્તિત્વમાં, અધિકાર જેવું કઈંનથી!

સાંકળી લેવાય છે સંવાદ,પાત્રો,ને કથા
મૂળ મુદ્દો એ હતો કે, સાર જેવું કઈંનથી !

એ ખરૂં કે શક્યતા ઘેરાય છે, ચારેતરફ
પણ, હજૂ વરસાદના અણસાર જેવું કઈંનથી!

છેવટે થઈગઈ અસર, અફસોસ કેવળ એજ છે
લાગણીનાં ડંખનાં ઉપચાર જેવું કઈંનથી !!


ડૉ.મહેશ રાવલ