નીકળું !
શક્ય છે,હું કાલ આગળ નીકળું
આંસુઓ પીધેલ કાજળ નીકળું !
હોય દસ્તાવેજ દરિયાનો,તમે
હું,તરસનો મૂળ કાગળ નીકળું !
ક્યાંક ચમકે વીજ-શા હસ્તાક્ષરો
હું કલમના ઝાડનું ફળ નીકળું !
શું થયું જો સ્પર્શને ભાષા નથી?
હું ત્વચાના મૌન પાછળ નીકળું !!!
ડો.મહેશ રાવલ
નીકળું !
પથરા તરે નહીં !
સપનાં ઉઘાડી આંખના, સાચા ઠરે નહીં
વીતી ગયેલા વાયરા, પાછા ફરે નહીં !
માણસ ગમે તે થઈ શકે, ઈશ્વર ન થઈ શકે
ક્યારેય એના નામથી પથરા તરે નહીં !
હદથી વધારે વિસ્તરે, તો જોખમી બને
હદમાં રહે, તો લાગણી હિબકા ભરે નહીં !
ઈશ્વરપણાની વેદના ટપકી રહી હશે ?
નહિતર ગગનથી આટલાં તારા ખરે નહીં !
ભીનાંશ જેવું કંઈક છે જીવંત, આજપણ
અમથી સ્મરણની લીલ કંઈ વિસ્તરે નહીં !
સધ્ધર થવાની ઘેલછા, ઓકાત ભૂલવે
ક્યો આગિયાને, સૂર્યની ઈર્ષા કરે નહીં !
મારા ય ઘરની ભીંતને હો કાન, શક્ય છે
ઘરનાં વિષય લોકો સુધી અમથાં સરે નહીં !!
ડો.મહેશ રાવલ