કેન્દ્રમાં, તું હોય છે ! જીવન ગણાતી ગોઠવણના કેન્દ્રમાં, તું હોય છે'ને શ્વાસ જેવી વેતરણના કેન્દ્રમાં, તું હોય છે !બદલાય છે કેવળ કલેવર ઉપલું, આગળ જતાંએ વસ્ત્રના બદલીકરણના કેન્દ્રમાં, તું હોય છે !નિશ્ચિત કરેલું હોય છે ફળ, કર્મ જેવું-જેટલું'ને કર્મના અમલીકરણના કેન્દ્રમાં, તું હોય છે!મૃગજળ,તરસ,જળ,સ્વપ્ન,ઈચ્છા,પર્વ,માતમ,લાગણીઓળખ-પરખના આવરણના કેન્દ્રમાં, તું હોય છે !સંભવ નથી કંઈ-ક્યાંય, મરજી ન તારી હોય તોપ્રત્યેક ક્ષણના અવતરણના કેન્દ્રમાં, તું હોય છે !ડો.મહેશ રાવલ
કૈલાસ, હોવો જોઇએ !આપણોં,અજવાસ હોવો જોઇએદર્દનોં અહેસાસ હોવો જોઇએ !સાવઅમથી તો, નથી બનતી ગઝલદર્દનો અહેસાસ હોવો જોઇએ !હાથ ક્યાં લંબાય છે, કારણ વગર?હાથ,સામે ખાસ હોવો જોઇએ !ઓળખીતાં કેમ લાગ્યા આંસુઓ ?સાવ અંગત ત્રાસ હોવો જોઇએ !ક્યાં ગઝલ સ્પર્શે છે દિલને,કોઇની ?જોઇએ, કૈલાસ હોવો જોઇએ ! !ડો.મહેશ રાવલ
કૈંક તો કારણ હશે !પાંદડું પીળું થવાનું, કૈંક તો કારણ હશેએમ, કૂંપળ ફૂટવાનું કૈંક તો કારણ હશે !એકચક્રી છે હજૂ સામ્રાજ્ય સુરજનું, છતાંઅસ્તથઈનેં ઊગવાનું, કૈંક તો કારણ હશે !વાદળોનું સંઘરેલાં ભેજથી સધ્ધર થવુંને પછી, વરસી જવાનું કૈંક તો કારણ હશે !કાચ છે, તો તૂટશે આજે નહીં તો કાલ, પણફ્રેમવચ્ચે રાખવાનું, કૈંક તો કારણ હશે !ડો.મહેશ રાવલ
જીવતો ગ્યો !જે મળી, હું એજ પળમાં જીવતો ગ્યો !જળ વચાળે ,હું કમળમાં જીવતો ગ્યો !નામ દઈ ઈચ્છા ઉછેરી, સ્વપ્નદરિયે'ને પછી ,એના વમળમાં જીવતો ગ્યો !સગપણો વચ્ચે, નથી આસાન હોતુંએ, પળોજણના અતળમાં જીવતો ગ્યો !છે ખુમારી આજપણ એવી ને એવીહું સતત એના જ બળમાં ,જીવતો ગ્યો !થઈ ગયો છું આમ તો , હું સાવ નક્કરતોય, કૂણા કોઇ વળમાં જીવતો ગ્યો !શું હવે ચર્ચા ય કરવી, એ વિષયનીજે વિષયના શૂન્યફળમાં, જીવતો ગ્યો !જિંદગી સાથે ઘરોબો કેળવી, 'નેમૃત્યુના અદૃશ્ય છળમાં, જીવતો ગ્યો !છે પુરાવો એટલો ,માણસપણાનોંકે બળ્યો, પણ તોય વળમાં જીવતો ગ્યો !રોજ બદલાતી રહી આ હસ્તરેખાહું, બદલતાં વર્ષફળમાં જીવતો ગ્યો !ડૉ.મહેશ રાવલ
એથી વધારે કંઈ નથી!
જીવન અધૂરી વાત છે, એથી વધારે કંઈનથી
હરપળ નવી શરૂઆત છે, એથી વધારે કંઈનથી!
સંબંધ કેવળ આપણો, છે આપણીં સાથે જ બસ!
બીજું બધું બાકાત છે, એથી વધારે કંઈનથી!
એકેક પગલું,ફૂંકી-ફૂંકીનેં જ ભરવાનું ,અને
એકેકે પગલે ઘાત છે, એથી વધારે કંઈનથી !
નીકળે તો નીકળે એક-બે અપવાદલઈ, માણસપણું
બાકી, અકોણીં જાત છે, એથી વધારે કંઈનથી !
ઉંડાણ જેવું છે જ ક્યાં એકેય રીતે, કોઇમાં ?
બહુ છીછરી ઓકાત છે, એથી વધારે કંઈનથી !
છે માત્ર દીવો એક, નેં એ પણ અવસ્થાવાન છે
વેંઢારવાનીં રાત છે, એથી વધારે કંઈનથી !
ફૂલી-ફલી શૈતાનીયત,માણસપણાનીં ઓથ લઈ
ઉપલબ્ધ ,એ મિરાત છે, એથી વધારે કંઈનથી !
ડૉ.મહેશ રાવલ
જાણે છે !નદી, દરિયાનો કારોબાર જાણે છેબધી રીતે થતો વ્યવહાર જાણે છે!પરિઘનીં બહાર નીકળો, તો જ સમજાશેપ્રવાહો, હર ખડકનીં ધાર જાણે છે !અમસ્તી ક્યાં ઘટે છે, ફીણનીં ઘટના ?વલોવે જાત, એ સંસાર જાણે છે !નથી બદલી શકાતો માર્ગ, અડધેથીખુદા, હર સુક્ષ્મનોં સંચાર જાણે છે !
ડૉ.મહેશ રાવલ
જોઇએ !એકાદ તો આધાર, નક્કર જોઈએ'નેં હાથવેંતે સાવ, તત્પર જોઇએ !શું જોઇએ, જો લાગણી જેવું મળે ?પણ, લાગણી ખુદ સ્વાર્થથી પર જોઇએબીજું મળે કે ન મળે બે-ફામ, પણશ્રધ્ધા ડગે નહીં, એટલું વર જોઇએહું ક્યાં કહું છું, અન્યનાં ભોગે મળે ?મારો જ હિસ્સો પણ, સમયસર જોઇએ !વીતી ગયેલી પળ ક્યાં મળે છે પરત પણ, આવતી હર પળ ઉજાગર જોઇએ !નક્કી નથી કંઈ એ અલગ છે, તે છેતાંમારે, સમયનોં સાથ સધ્ધર જોઇએ !
મારી શરત બસ એટલી છે કે, મનેઅધિકારપૂર્વક, માત્ર ઈશ્વર જોઈએ !
ડૉ.મહેશ રાવલ